- datiwus
- dativus, datiwusmiGen. -wu pl. -wy gram. (= celownik) dative (case).
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
datiwus — m IV, D. datiwuswu, Ms. datiwuswie; lm M. datiwuswy, D. datiwuswów jęz. «celownik» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
celownik — m III, D. a, N. celownikkiem; lm M. i 1. «trzeci przypadek w deklinacji polskiej, pełniący funkcję dopełnienia dalszego, oznaczający osobę lub rzecz, do której skierowana jest jakaś czynność, odpowiadający na pytanie: komu, czemu?; datiwus» 2.… … Słownik języka polskiego